مهران رجبی بازیگر سینما و تلویزیون در گفت وگو با خبرگزاری «حوزه»، درباره تجربه اخیرش در فیلم سینمایی «پارادیس» اظهار کرد: این فیلم هشتمین کاری است که من در آن نقش یک روحانی را بازی می کنم، البته در هر یک از کارهایی که تا به امروز در این زمینه انجام دادهام، شکلی خاصی از روحانی را در آثار مربوطه ایفا کردهام. برای مثال روحانی که در «زیر نور ماه» نقشش را بازی کردم با روحانی «پارادایس» فرقهای آشکار دارد.
وی افزود: اگر نمیتوانستم تنوع شخصیت را در کارهایم لحاظ کنم مطمئناً کارگردانهای سینما نقش روحانی را به من پیشنهاد نمیدادند. دلیل این توانایی را من در این نکته میدانم، آنهم اینکه با فضای روحانیت آشنایی دارم، چون این حوزه را از نزدیک لمس کردهام، من قبل از اینکه وارد دانشگاه شوم به حوزه علمیه رفته بودم تا روحانی شوم، اما اتفاقات زندگی مسیر دیگری را پیش روی من قرار داد، اما به هر حال سعی کردم در این مسیر جدید نیز از آرمانهایی که برای آن میخواستم وارد لباس روحانیت شوم، چندان دور نشوم. برای همین تصور شخصی من این است که با این حوزه آشنایی نسبی دارم.
این بازیگر ادامه داد: یک از جذابترین نقشهای روحانی که بازی کردهام مربوط به شهید سید عبدالحسین لاری است، این شهید از مشروطهخواهان بوشهر بود که برای مبارزه علیه استعمار به شهادت رسید. درباره شخصیت روحانی در آثار سینمایی یک نکته را ضروری میدانم. آنهم اینکه در منش روحانیون اخلاقیاتی وجود دارد که من خود را تا حدی وامدار آن میدانم، برای همین باورم است که هر بازیگری نمیتواند نقش روحانی را به صورت واقعی ایفا کند. بگذارید مثالی بزنم برای حرف زدن یک روحانی، لحن و گویشی خاص نیاز است که در میان مردم عادی وجود ندارد، حتی در نوع راه رفتن نوعی متانت وجود دارد که باید حتماً آن را تجربه کرده باشم والا با اتکا به داشتههای بازیگری نمیتوان به خوبی چنین نقشی را ایفا کرد.
وی درباره فیلم «پارادایس» و اینکه در این فیلم به چه نحو نقش روحانی را ایفا کرده، اینگونه توضیح داد: در این فیلم من نقش یک مدیر حوزه علمیه را بازی کردهام که بر مبنای اتفاقاتی که رخ میدهد همراه با چند طلبه به خارج از کشور سفر میکند. در این میان برای او اتفاقاتی رخ میدهد که داستان فیلم را شکل میدهد، درباره این نقش باید بگویم کارهایی که قرار است به صورت طنز به روحانیت بپردازد، حساسیت خاص خود را دارد، چون ممکن است، کوچکترین لغزش آسیبهای جدی به همراه داشته باشد.
رجبی در پاسخ به این سوال که آیا پرداختن به روحانیت با زبان طنز نوعی سواستفاده برای دستیابی به گیشه نیست؟ چنین توضیح داد: با این نظر کاملا مخالفم، چون نگاه کلیشه همیشه به سینمای ما آسیب فراوان رسانده، اما نگاه ما هنوز میخواهیم راههای رفته گذشته را دوباره طی کنیم. برای مثال در سینمای دفاع مقدس ما با خلق شخصیتهای تکراری این گونه را عاری از تماشاگر کردهاین، انگاه از این گلهمندیم، چرا فیلمهای ما نمیتواند در جذب مخاطب موفق باشد، در فیلمهایی که به روحانیت میپردازد هم چنین آسیبی وجود دارد. منظور اینکه ما تنها یک شکل از روحانی را نشان میدهیم که بارها در آثار سینمایی و تلویزیونی دیدهاند.
بازیگر فیلم «زیر نور ماه» ادامه داد: این تکرارسازی در شرایطی است که در میان روحانیت ما گوناگونی بسیاری را شاهدیم، بگذارید مثالی واقعی بزنم. حجتالاسلام والمسلمین قرائتی سالهاست به مردم درس قرآن و اخلاق میدهد، اما زبانی که برای کارش انتخاب کرده طنز است، این گویش وی سبب شده در میان مردم جایگاه خوبی داشته باشد، پس چرا ما باید در فیلمها از روحانیت تنها یک تصویر خاص را ارائه دهیم؟
وی با بیان اینکه بسیاری از مشکلات امروز کشور به واسطه دور شدن برخی اخلاقیات است، گفت: اگر میبینیم که در کشورمان امروز مشکلات اقتصادی مردم را آزار خاطر کرده، دلیلش تنها هجمههای دشمن نیست، بلکه برخی از بیاخلاقیها در داخل کشور نیز باعث شده که مردم در سختی بیفتند، از جمله این بیاخلاقیگری میتوان به احتکار اشاره کرد، احتکار یکی از قبیحترین رفتاری است که میتواند جامعه را به سختی بیفکند، اما عدهای در شرایطی که مردم با سختی زندگی میکنند با احتکار مشکلات آنها را بیشتر میکنند، این در حالیست که آنها نیز ایرانی هستند، ولی به واسطه دور شدن از اخلاقیات قبج رفتار خود را فراموش کردهاند. در این میان سینما میتواند نقشی تعیین کننده در از بین بردن این مسائل ایفا کند.
وی در انتهای سخنانش تاکید کرد: اگر فیلمی میخواهد به سختیهای پیش روی مردم اشاره کند باید یک نکته را از یاد نبرد آنهم اینکه پیام کارش باید همراه با امید باشد، چون اگر بخواهیم به بهانه نشان دادن مشکلات مردم را ناامید کنیم. در حقیقت آب به آسیاب دشمن ریختهایم و آنها را در رسیدن به خواستهشان کمک کردهایم، اما اگر فیلمهای اجتماعی بتواند در کنار تصویرگری معضلات امید را هم به مردن ارائه دهند، معتقدم جریانسازی خوبی در جامعه شکل خواهد گرفت که مسلماً بازخورد آن برای کشور بسیار پسندیده خواهد بود.